De werkdag van: Riet de Munnik

Laboratoriummedewerker Riet de Munnik (68) rolde bij toeval in het vak, 28 jaar geleden. Riet vindt het zo leuk dat ze nu, 2 jaar na haar pensionering, nog altijd twee dagen tot half 4 werkt. “Zo blijf je actief en nog onder de mensen”, verklaart ze.

07.30 uur
De medewerkers van De Groene Vlieg in Dronten beginnen de werkdag bij het rooster: welke dienst heb ik vandaag? Voor Riet staat l/d op het ochtendprogramma. “Leven en dood betekent dat”, legt ze uit. “Klinkt gek, hè? Het betekent dat we vaststellen of aardappelcysten een levende inhoud hebben of niet.” Die cysten zijn geselecteerd uit de gespoelde en gedroogde grondmonsters met behulp van de microscoop. Na een nacht in vloeistof kan worden vastgesteld of er levende eieren of alen in de cysten zitten. Als dat zo is, gaan ze naar het lab in Wijster (HLB) voor een PCR-toets. Daar wordt bepaald welke soort alen het betreft. Die informatie heeft de teler nodig om de besmetting terug te kunnen dringen.

10.00 uur
Na de koffie, die de collega’s samen rond de grote tafel nuttigen, neemt Riet weer plaats achter de microscoop. Ze rolde bij toeval in het vak, 28 jaar geleden. “De baan bij De Groene Vlieg paste me goed qua uren en locatie. Gelukkig bleek het werk zelf ook erg goed bij me te passen. Ik kan goed langdurig door een microscoop kijken en ik ben secuur; twee belangrijke eigenschappen voor een laboratoriummedewerker.” Ze vindt het werken bij De Groene Vlieg leuk genoeg dat ze nu, 2 jaar na haar pensionering, nog altijd twee dagen tot half 4 werkt. “Zo blijf je actief en nog onder de mensen”, verklaart ze. “Ergonomie is erg belangrijk, want je zit lang. Vroeger was het actiever werk, toen we de  monsters zelf met alcohol moesten spoelen. Nu spoelen we met aceton en kunnen we veel sneller werken. Kratten vol komen tegelijk het lab binnen.”

Momenteel, eind januari, is het echter veel te rustig op het lab. Het monsters steken, dat collega’s in de buitendienst doen, is al lange tijd gestagneerd door eerst het natte weer en daarna de vorst. Dat baart Riet wel een beetje zorgen. “De monsters die zullen binnenkomen, moeten allemaal verwerkt worden en onder de microscopen beoordeeld worden, terwijl het vliegenseizoen – wij lezen bijvoorbeeld de vangsten van de valgroepen van de SIT-monitoring uit – ook weer voor de deur staat. Begin mei zitten we daar volop in. Het gaat dus nog enorm druk worden. Wij zijn erg flexibel, dat zul je begrijpen. Als het moet, maken we lange dagen, dan zijn we op rustige momenten meer vrij. Zo bewegen wij ook met de seizoenen mee.”

12.30 uur
Samen lunchen. Na de middag staat Riet ingepland op tekenen. Dat betekent dat ze de PCR-uitslagen die terug komen uit Wijster, intekend op een plattegrond van het perceel van de klant. Hiermee ziet de teler in één oogopslag waar besmettingen zitten. Daar kan hij vervolgens op inspelen, met bijvoorbeeld resistente rassen.

De uitslag van de monsters die met de quad worden gestoken, worden met de computer verwerkt. Maar monsters die te voet worden gestoken, worden met de hand getekend. Wederom erg precies werk. “De afwisseling maakt het werk leuk. Ik heb ook witrotmonsters beoordeeld en voer ook andere werkzaamheden uit.” Ze weet dus goed wat er speelt in de praktijk. “Het valt me op dat AM-besmettingen heftiger zijn geworden in de loop der jaren”, vertelt ze.

15.30 uur: de werkdag zit erop, Riet stapt op de fiets naar huis.